Konstytucja Królestwa Polskiego

Art.11. Religia katolicko - rzymska wyznawana przez największą część mieszkańców Królestwa Polskiego będzie przedmiotem szczególniejszej opieki rządu, nie uwłaczając przez to wolności innych wyznań, które wszystkie bez wyłączenia obrządki swe całkowicie i publicznie pod protekcją rządu odbywać mogą.
Różność wyznań chrześcijańskich nie będzie stanowić żadnej przeszkody w używaniu praw cywilnych i politycznych.
Art.12. Duchowieństwo wszystkich wyznań jest pod protekcją i dozorem praw i rządu.
Art.13. Fundusze posiadane teraz przez duchowieństwo katolicko - rzymskie i przez duchowieństwo grekounickie, jako też te, które mu nadamy przez szczególne postanowienie, będą uznane za własność niewzruszoną i wspólną całej hierarchii duchownej, skoro rząd wskaże i przeznaczy wzwyż wspomnianemu duchowieństwu dobra narodowe składać mające jego uposażenie.
Art.14. W senacie Królestwa Polskiego zasiadać będzie tyle biskupów obrzędu katolicko - rzymskiego, ile prawo oznaczy województw. Zasiadać będzie prócz tego biskup grekounicki.
Art.15. Duchowieństwo wyznania ewangelickoaugsburskiego i wyznania ewangelicko reformowanego używać będzie wsparcia rocznego, które im nadamy.
Art.16. Wolność druku jest zaręczona. Prawo przepisze środki ukrócenia jej nadużyciów.
Art.17. Prawo rozciąga swą opiekę zarówno do wszystkich obywateli bez żadnej różnicy stanu i powołania.
Art.18. Starodawne prawo kardynalne: neminem captivari permittimus, nisi iure victum stosować się będzie do wszystkich mieszkańców wszelkiego stanu podług następujących prawideł:
Art.19. Nikt nie będzie mógł być zatrzymanym, tylko podług form i w przypadkach prawem oznaczonych.
Art.20. Powody zatrzymania powinny być natychmiast oznajmione w piśmie osobie zatrzymanej.
Art.21. Każda osoba zatrzymana stawioną będzie najpóźniej w trzech dniach przez sąd właściwy końcem jej wybadania lub osądzenia podług form przepisanych.
Jeżeli będzie uniewinnioną przez pierwsze śledztwo, wróconą jej natychmiast wolność zostanie.
Art.22. W przypadkach prawem dozwolonych ktokolwiek złoży rękojmię, powinien być natychmiast tymczasowo uwolnionym.
Art.23. Nikt karanym być nie może, tylko na mocy trwającego prawa i wyroku właściwego sądu.
Art.24. Każdemu Polakowi wolno będzie przenosić się z swą osobą i swym majątkiem podług form prawem oznaczonych.
Art.25. Skazany na karę będzie ją ponosić w Królestwie. Nikt nie będzie mógł być z kraju wywożonym wyjąwszy w przypadkach wywołania prawem oznaczonych.
Art.26. Wszelka własność jakiegokolwiek nazwiska i rodzaju czyli się znajduje na powierzchni, czyli we wnętrznościach ziemi, do kogokolwiek bądź należąca, jest świętą i nietykalną. Żadna władza nie ma prawa jej naruszyć pod jakim bądź pozorem. Ktokolwiek nachodzi cudzą własność za gwałciciela bezpieczeństwa publicznego uważanym i jako taki karanym będzie.
Art.27. Rząd wszelako ma prawo wymagać od każdego odstąpienia własności z powodu użyteczności publicznej za sprawiedliwym i poprzednim wynagrodzeniem. Prawo oznaczy formy i przypadki, do których powyższe prawidło będzie się mogło stosować.
Art.28. Wszystkie czynności publiczne: administracyjne, sądowe i wojskowe bez żadnego wyłączenia odbywać się będą w języku polskim.
Art.29. Urzędy publiczne, cywilne i wojskowe nie będą mogły być sprawowane [jak] tylko przez Polaków. Urzędy prezesów sądów pierwszej instancji, komisji wojewódzkich i trybunałów apelacyjnych, członków rad wojewódzkich, urzędy poselskie i deputowanych na sejm, jako też urzędy senatorskie nie mogą być powierzane [jak] tylko właścicielom gruntowym.
Art.30. Wszyscy urzędnicy publiczni w administracji mogą być odwołani do woli przez tęż samą władzę, która ich mianuje. Wszyscy bez żadnego wyłączenia są odpowiedzialni za swe urzędowanie.
Art.31. Naród polski mieć będzie wiecznymi czasy reprezentację narodową w sejmie złożonym z króla i dwóch izb, z których pierwsza składać się będzie z senatu, druga - z posłów i deputowanych od gmin.
Art.32. Każdy cudzoziemiec, skoro się wylegitymuje, używać będzie zarówno z innymi mieszkańcami protekcji praw i korzyści przez nią nie zaręczonych. Będzie mógł równie jak oni pozostać w kraju lub się z niego wynieść zachowując wydane przepisy, powrócić, nabywać własności gruntowej i podać się do uzyskania naturalizacji.
Art.33. Każdy cudzoziemiec stawszy się właścicielem, uzyskawszy naturalizację, nauczywszy się języka polskiego i pięć lat w kraju nienagannie zamieszkawszy może być przypuszczonym do urzędu publicznego.
Art.34. Wszelako król mocen będzie bądź z własnej woli, bądź na przedstawienie rady stanu przypuścić cudzoziemców z zdolności znakomitych do urzędów publicznych, nie objętych artykułem dziewięćdziesiątym.